Met zijn tragikomedie ‘Blankenberge’ (1991) laat auteur Tom Lanoye Vlaanderen in de eigen boezem kijken.

Het stuk speelt zich af in brasserie Blankenberge in de gelijknamige badstad aan het einde van een drukke zomer. Het etablissement wordt met strakke hand gerund door weduwe Lucy Verplancke en haar zoon Kurt. Lucy klaagt over een ‘erbarmelijk slecht seizoen’ en kondigt aan dat ze haar brasserie wil verkopen. Haar zoon Kurt heeft wilde plannen om de zaak om te bouwen tot een dancing. Op de laatste vakantieavond hangt iedereen rond de toog. De jonge kelner Philippe die net als de zoon des huizes Kurt een oogje heeft op de jonge dienster Brigitte. Carine, een serveerster op haar retour, die met iedereen het bed deelt. Keukenhulp Bertje, een oude en vereenzaamde man die genegenheid en seks zoekt bij Idris, een jonge illegaal die de boel ‘s nachts komt schoonmaken. En dan is er nog wijkagent Armand, die een oogje heeft op de weduwe. Het kluwen van intriges heeft de afgelopen zomermaanden tot kleine en grotere ergernissen geleid. Op die laatste avond komen al die opgekropte frustraties tot explosie.

‍